- O mnie
- Sukcesy matematyczne uczniów.
- Wymagania na poszczególne stopnie szkolne - matematyka klasa 4
- Wymagania na poszczególne stopnie szkolne - matematyka klasa 5
- Wymagania na poszczególne stopnie szkolne - matematyka klasa 6
- Wymagania na poszczególne stopnie szkolne - matematyka klasa 7
- Wymagania na poszczególne stopnie szkolne - matematyka klasa 8
- Wymagania na poszczególne stopnie szkolne - chemia klasa 8
- Wymagania na poszczególne stopnie szkolne - chemia klasa 7
- Przedmiotowy system oceniania z matematyki.
- Praca wychowawcza w klasie VI
- Przedmiotowy system oceniania z chemii.
- PSO na czas zdalnego nauczania
- Praca wychowawcza w klasie VII
- Tematyka godzin wychowawczych w klasie VII
Wymagania na poszczególne stopnie szkolne - chemia klasa 7
Propozycja wymagań programowych na poszczególne oceny przygotowana na podstawie treści
zawartych w podstawie programowej, programie nauczania oraz podręczniku dla klasy siódmej szkoły podstawowej Chemia Nowej Ery Wyróżnione wymagania programowe odpowiadają wymaganiom ogólnym i szczegółowym zawartym w treściach nauczania podstawy programowej.
Dział 1 . Substancje i ich przemiany
Ocena dopuszczająca
[1]
Ocena dostateczna [1 + 2]
Ocena dobra
[1 + 2 + 3]
Ocena bardzo dobra [1 + 2 + 3 + 4]
Uczeń:
zalicza chemię do nauk przyrodniczych – stosuje zasady bezpieczeństwa obowiązujące w pracowni chemicznej
nazywa wybrane elementy szkła i sprzętu laboratoryjnego oraz określa ich przeznaczenie – zna sposoby opisywania doświadczeń chemicznych
opisuje właściwości substancji będących głównymi składnikami produktów stosowanych na co dzień
definiuje pojęcie gęstość
podaje wzór na gęstość
przeprowadza proste obliczenia z wykorzystaniem pojęć masa, gęstość, objętość
wymienia jednostki gęstości
odróżnia właściwości fizyczne od chemicznych
definiuje pojęcie mieszanina substancji
opisuje cechy mieszanin jednorodnych i niejednorodnych
podaje przykłady mieszanin
opisuje proste metody rozdzielania mieszanin na składniki
definiuje pojęcia zjawisko fizyczne i reakcja chemiczna
podaje przykłady zjawisk fizycznych i reakcji chemicznych zachodzących
Uczeń:
omawia, czym zajmuje się chemia
wyjaśnia, dlaczego chemia jest nauką przydatną ludziom
wyjaśnia, czym są obserwacje, a czym wnioski z doświadczenia
przelicza jednostki (masy, objętości, gęstości)
wyjaśnia, czym ciało fizyczne różni się od substancji
opisuje właściwości substancji
wymienia i wyjaśnia podstawowe sposoby rozdzielania mieszanin na składniki
sporządza mieszaninę
dobiera metodę rozdzielania mieszaniny na składniki
opisuje i porównuje zjawisko fizyczne i reakcję chemiczną
projektuje doświadczenia ilustrujące zjawisko fizyczne i reakcję chemiczną
definiuje pojęcie stopy metali
podaje przykłady zjawisk fizycznych i reakcji chemicznych zachodzących w otoczeniu człowieka
wyjaśnia potrzebę wprowadzenia symboli chemicznych
rozpoznaje pierwiastki i związki chemiczne
wyjaśnia różnicę między pierwiastkiem, związkiem chemicznym i mieszaniną
proponuje sposoby zabezpieczenia przed rdzewieniem przedmiotów wykonanych z żelaza
Uczeń:
podaje zastosowania wybranego szkła i sprzętu laboratoryjnego
identyfikuje substancje na podstawie podanych właściwość
przeprowadza obliczenia z wykorzystaniem pojęć: masa, gęstość, objętość
przelicza jednostki
podaje sposób rozdzielenia wskazanej mieszaniny na składniki
wskazuje różnice między właściwościami fizycznymi składników mieszaniny, które umożliwiają jej rozdzielenie
projektuje doświadczenia ilustrujące reakcję chemiczną i formułuje wnioski
wskazuje w podanych przykładach reakcję chemiczną i zjawisko fizyczne
wskazuje wśród różnych substancji mieszaninę i związek chemiczny
wyjaśnia różnicę między mieszaniną a związkiem chemicznym
odszukuje w układzie okresowym pierwiastków podane pierwiastki chemiczne – opisuje doświadczenia wykonywane na lekcji
przeprowadza wybrane doświadczenia
Uczeń:
omawia podział chemii na organiczną i nieorganiczną
definiuje pojęcie patyna
projektuje doświadczenie o podanym tytule (rysuje schemat, zapisuje obserwacje i formułuje wnioski)
przeprowadza doświadczenia z działu Substancje i ich przemiany
projektuje i przewiduje wyniki doświadczeń na podstawie posiadanej wiedzy
w otoczeniu człowieka
definiuje pojęcia pierwiastek chemiczny i związek chemiczny
dzieli substancje chemiczne na proste i złożone oraz na pierwiastki i związki chemiczne
podaje przykłady związków chemicznych
dzieli pierwiastki chemiczne na metale i niemetale
podaje przykłady pierwiastków chemicznych (metali i niemetali)
odróżnia metale i niemetale na podstawie ich właściwości
opisuje, na czym polegają rdzewienie i korozja
wymienia niektóre czynniki powodujące korozję
posługuje się symbolami chemicznymi pierwiastków (H, O, N, Cl, S, C, P, Si, Na, K, Ca, Mg, Fe, Zn, Cu, Al, Pb, Sn, Ag, Hg)
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który opanował wszystkie treści z podstawy programowej oraz rozwiązuje zadania o wysokim stopniu trudności.
Dział 2. Składniki powietrza i rodzaje przemian, jakim ulegają
Ocena dopuszczająca
[1]
Ocena dostateczna [1 + 2]
Ocena dobra
[1 + 2 + 3]
Ocena bardzo dobra [1 + 2 + 3 + 4]
Uczeń:
opisuje skład i właściwości powietrza – określa, co to są stałe i zmienne składniki powietrza
opisuje właściwości fizyczne i chemiczne tlenu, tlenku węgla(IV), wodoru, azotu oraz właściwości fizyczne gazów szlachetnych
podaje, że woda jest związkiem chemicznym wodoru i tlenu
tłumaczy, na czym polega zmiana stanu skupienia na przykładzie wody
definiuje pojęcie wodorki
omawia obieg tlenu i tlenku węgla(IV) w przyrodzie
określa znaczenie powietrza, wody, tlenu, tlenku węgla(IV)
podaje, jak można wykryć tlenek węgla(IV)
określa, jak zachowują się substancje higroskopijne
opisuje, na czym polegają reakcje syntezy, analizy, wymiany
omawia, na czym polega spalanie
definiuje pojęcia substrat i produkt reakcji chemicznej
wskazuje substraty i produkty reakcji chemicznej
określa typy reakcji chemicznych
określa, co to są tlenki i zna ich podział – wymienia podstawowe źródła, rodzaje i skutki zanieczyszczeń powietrza
wskazuje różnicę między reakcjami egzo- i endoenergetyczną
podaje przykłady reakcji egzo- i endoenergetycznych – wymienia niektóre efekty towarzyszące reakcjom chemicznym
Uczeń:
projektuje i przeprowadza doświadczenie potwierdzające, że powietrze jest mieszaniną jednorodną gazów
wymienia stałe i zmienne składniki powietrza
oblicza przybliżoną objętość tlenu i azotu, np. w sali lekcyjnej
opisuje, jak można otrzymać tlen
opisuje właściwości fizyczne i chemiczne gazów szlachetnych, azotu
podaje przykłady wodorków niemetali
wyjaśnia, na czym polega proces fotosyntezy
wymienia niektóre zastosowania azotu, gazów szlachetnych, tlenku węgla(IV), tlenu, wodoru
podaje sposób otrzymywania tlenku węgla(IV) (na przykładzie reakcji węgla z tlenem)
definiuje pojęcie reakcja charakterystyczna
planuje doświadczenie umożliwiające wykrycie obecności tlenku węgla(IV) w powietrzu wydychanym z płuc
wyjaśnia, co to jest efekt cieplarniany
opisuje rolę wody i pary wodnej w przyrodzie
wymienia właściwości wody – wyjaśnia pojęcie higroskopijność
zapisuje słownie przebieg reakcji chemicznej
wskazuje w zapisie słownym przebiegu reakcji chemicznej substraty i produkty, pierwiastki i związki chemiczne
opisuje, na czym polega powstawanie dziury ozonowej i kwaśnych opadów
podaje sposób otrzymywania wodoru (w reakcji kwasu chlorowodorowego z metalem)
opisuje sposób identyfikowania gazów: wodoru, tlenu, tlenku węgla(IV)
-wymienia źródła, rodzaje i skutki zanieczyszczeń powietrza
-wymienia niektóre sposoby postępowania pozwalające chronić powietrze przed zanieczyszczeniami
definiuje pojęcia reakcje egzo- i endoenergetyczne
Uczeń:
określa, które składniki powietrza są stałe, a które zmienne
wykonuje obliczenia dotyczące zawartości procentowej substancji występujących w powietrzu
wykrywa obecność tlenku węgla(IV)
opisuje właściwości tlenku węgla(II)
wyjaśnia rolę procesu fotosyntezy w naszym życiu
podaje przykłady substancji szkodliwych dla środowiska przyrodniczego
wyjaśnia, skąd się biorą kwaśne opady
określa zagrożenia wynikające z efektu cieplarnianego, dziury ozonowej, kwaśnych opadów
proponuje sposoby zapobiegania powiększaniu się dziury ozonowej i ograniczenia powstawania kwaśnych opadów
projektuje doświadczenia, w których otrzyma tlen, tlenek węgla(IV), wodór
projektuje doświadczenia, w których zbada właściwości tlenu, tlenku węgla(IV), wodoru
zapisuje słownie przebieg różnych rodzajów reakcji chemicznych
podaje przykłady różnych typów reakcji chemicznych
wykazuje obecność pary wodnej w powietrzu
omawia sposoby otrzymywania wodoru
podaje przykłady reakcji egzo- i endoenergetycznych
zalicza przeprowadzone na lekcjach reakcje do egzo- lub endoenergetycznych
Uczeń:
otrzymuje tlenek węgla(IV) w reakcji węglanu wapnia z kwasem chlorowodorowym
wymienia różne sposoby otrzymywania tlenu, tlenku węgla(IV), wodoru
projektuje doświadczenia dotyczące powietrza i jego składników
uzasadnia, na podstawie reakcji magnezu z tlenkiem węgla(IV), że tlenek węgla(IV) jest związkiem chemicznym węgla i tlenu
uzasadnia, na podstawie reakcji magnezu z parą wodną, że woda jest związkiem chemicznym tlenu i wodoru
planuje sposoby postępowania umożliwiające ochronę powietrza przed zanieczyszczeniami
identyfikuje substancje na podstawie schematów reakcji chemicznych
wykazuje zależność między rozwojem cywilizacji a występowaniem zagrożeń, np. podaje przykłady dziedzin życia, których rozwój powoduje negatywne skutki dla środowiska przyrodniczego
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który opanował wszystkie treści z podstawy programowej oraz rozwiązuje zadania o wysokim stopniu trudności.
Dział 3. Atomy i cząsteczki
Ocena dopuszczająca
[1]
Ocena dostateczna [1 + 2]
Ocena dobra
[1 + 2 + 3]
Ocena bardzo dobra [1 + 2 + 3 + 4]
Uczeń:
definiuje pojęcie materia
definiuje pojęcie dyfuzji
opisuje ziarnistą budowę materii
opisuje, czym atom różni się od cząsteczki
definiuje pojęcia: jednostka masy atomowej, masa atomowa, masa cząsteczkowa
oblicza masę cząsteczkową prostych związków chemicznych
opisuje i charakteryzuje skład atomu pierwiastka chemicznego (jądro –protony i neutrony, powłoki elektronowe – elektrony)
wyjaśnia, co to są nukleony
definiuje pojęcie elektrony walencyjne
wyjaśnia, co to są liczba atomowa, liczba masowa
ustala liczbę protonów, elektronów, neutronów w atomie danego pierwiastka chemicznego, gdy znane są liczby atomowa i masowa
podaje, czym jest konfiguracja elektronowa
definiuje pojęcie izotop – dokonuje podziału izotopów
wymienia najważniejsze dziedziny życia, w których mają zastosowanie izotopy
opisuje układ okresowy pierwiastków chemicznych
podaje treść prawa okresowości
podaje, kto jest twórcą układu okresowego pierwiastków chemicznych
odczytuje z układu okresowego podstawowe informacje o pierwiastkach chemicznych
określa rodzaj pierwiastków (metal, niemetal) i podobieństwo właściwości pierwiastków w grupie
Uczeń:
planuje doświadczenie potwierdzające ziarnistość budowy materii
wyjaśnia zjawisko dyfuzji
podaje założenia teorii atomistycznocząsteczkowej budowy materii
oblicza masy cząsteczkowe
opisuje pierwiastek chemiczny jako zbiór atomów o danej liczbie atomowej Z
wymienia rodzaje izotopów
wyjaśnia różnice w budowie atomów izotopów wodoru
wymienia dziedziny życia, w których stosuje się izotopy
korzysta z układu okresowego pierwiastków chemicznych
wykorzystuje informacje odczytane z układu okresowego pierwiastków chemicznych
podaje maksymalną liczbę elektronów na poszczególnych powłokach (K, L, M)
zapisuje konfiguracje elektronowe
rysuje modele atomów pierwiastków chemicznych
określa, jak zmieniają się niektóre właściwości pierwiastków w grupie i okresie
Uczeń:
wyjaśnia różnice między pierwiastkiem a związkiem chemicznym na podstawie założeń teorii atomistyczno-cząsteczkowej budowy materii
oblicza masy cząsteczkowe związków chemicznych
definiuje pojęcie masy atomowej jako średniej mas atomów danego pierwiastka, z uwzględnieniem jego składu izotopowego
wymienia zastosowania różnych izotopów
korzysta z informacji zawartych w układzie okresowym pierwiastków chemicznych
oblicza maksymalną liczbę elektronów w powłokach
zapisuje konfiguracje elektronowe
rysuje uproszczone modele atomów – określa zmianę właściwości pierwiastków w grupie i okresie
Uczeń:
–wyjaśnia związek między podobieństwami właściwości pierwiastków chemicznych zapisanych w tej samej grupie układu okresowego a budową ich atomów i liczbą elektronów walencyjnych
− wyjaśnia, dlaczego masy atomowe podanych pierwiastków chemicznych w układzie okresowym nie są liczbami całkowitymi
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który opanował wszystkie treści z podstawy programowej oraz rozwiązuje zadania o wysokim stopniu trudności.
Dział 4. Łączenie się atomów. Równania reakcji chemicznych
Ocena dopuszczająca
[1]
Ocena dostateczna [1 + 2]
Ocena dobra
[1 + 2 + 3]
Ocena bardzo dobra [1 + 2 + 3 + 4]
Uczeń:
wymienia typy wiązań chemicznych
podaje definicje: wiązania kowalencyjnego niespolaryzowanego, wiązania kowalencyjnego spolaryzowanego, wiązania jonowego
definiuje pojęcia: jon, kation, anion – definiuje pojęcie elektroujemność – posługuje się symbolami pierwiastków chemicznych – podaje, co występuje we wzorze elektronowym
odróżnia wzór sumaryczny od wzoru strukturalnego
zapisuje wzory sumaryczne i strukturalne cząsteczek
definiuje pojęcie wartościowość – podaje wartościowość pierwiastków chemicznych w stanie wolnym – odczytuje z układu okresowego maksymalną wartościowość pierwiastków chemicznych względem wodoru grup 1., 2. i 13.−17.
wyznacza wartościowość pierwiastków chemicznych na podstawie wzorów sumarycznych
zapisuje wzory sumaryczny i strukturalny cząsteczki związku dwupierwiastkowego na podstawie wartościowości pierwiastków chemicznych
określa na podstawie wzoru liczbę atomów pierwiastków w związku chemicznym
interpretuje zapisy (odczytuje ilościowo i jakościowo proste zapisy), np.: H2, 2H, 2H2 itp.
Uczeń:
opisuje rolę elektronów zewnętrznej powłoki w łączeniu się atomów – odczytuje elektroujemność pierwiastków chemicznych
opisuje sposób powstawania jonów
określa rodzaj wiązania w prostych przykładach cząsteczek
−podaje przykłady substancji o wiązaniu kowalencyjnym i substancji o wiązaniu jonowym
przedstawia tworzenie się wiązań chemicznych kowalencyjnego i jonowego dla prostych przykładów
określa wartościowość na podstawie układu okresowego pierwiastków
zapisuje wzory związków chemicznych na podstawie podanej wartościowości lub nazwy pierwiastków chemicznych
podaje nazwę związku chemicznego na podstawie wzoru
określa wartościowość pierwiastków w związku chemicznym
zapisuje wzory cząsteczek, korzystając z modeli
wyjaśnia znaczenie współczynnika stechiometrycznego i indeksu stechiometrycznego
wyjaśnia pojęcie równania reakcji chemicznej
odczytuje proste równania reakcji chemicznych
zapisuje równania reakcji chemicznych − dobiera współczynniki w równaniach reakcji chemicznych
Uczeń:
określa typ wiązania chemicznego w podanym przykładzie
wyjaśnia na podstawie budowy atomów, dlaczego gazy szlachetne są bardzo mało aktywne chemicznie
wyjaśnia różnice między typami wiązań chemicznych
opisuje powstawanie wiązań kowalencyjnych dla wymaganych przykładów – opisuje mechanizm powstawania wiązania jonowego
opisuje, jak wykorzystać elektroujemność do określenia rodzaju wiązania chemicznego w cząsteczce
wykorzystuje pojęcie wartościowości
odczytuje z układu okresowego wartościowość pierwiastków chemicznych grup 1., 2. i 13.−17. (względem wodoru, maksymalną względem tlenu)
nazywa związki chemiczne na podstawie wzorów sumarycznych i zapisuje wzory na podstawie ich nazw
zapisuje i odczytuje równania reakcji chemicznych (o większym stopniu trudności) – przedstawia modelowy schemat równania reakcji chemicznej
rozwiązuje zadania na podstawie prawa zachowania masy i prawa stałości składu związku chemicznego – dokonuje prostych obliczeń stechiometrycznych
Uczeń:
wykorzystuje pojęcie elektroujemności do określania rodzaju wiązania w podanych substancjach
uzasadnia i udowadnia doświadczalnie, że masa substratów jest równa masie produktów – rozwiązuje trudniejsze zadania dotyczące poznanych praw (zachowania masy, stałości składu związku chemicznego)
wskazuje podstawowe różnice między wiązaniami kowalencyjnym a jonowym oraz kowalencyjnym niespolaryzowanym a kowalencyjnym spolaryzowanym – opisuje zależność właściwości związku chemicznego od występującego w nim wiązania chemicznego
porównuje właściwości związków kowalencyjnych i jonowych (stan skupienia, rozpuszczalność w wodzie, temperatury topnienia i wrzenia, przewodnictwo ciepła i elektryczności)
zapisuje i odczytuje równania reakcji chemicznych o dużym stopniu trudności
wykonuje obliczenia stechiometryczne
ustala na podstawie wzoru sumarycznego nazwę prostych dwupierwiastkowych związków chemicznych
ustala na podstawie nazw wzory sumaryczne prostych dwupierwiastkowych związków chemicznych
rozróżnia podstawowe rodzaje reakcji chemicznych
wskazuje substraty i produkty reakcji chemicznej
podaje treść prawa zachowania masy
podaje treść prawa stałości składu związku chemicznego
przeprowadza proste obliczenia z wykorzystaniem prawa zachowania
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który opanował wszystkie treści z podstawy programowej oraz rozwiązuje zadania o wysokim stopniu trudności.
Dział 5. Woda i roztwory wodne
Ocena dopuszczająca
[1]
Ocena dostateczna [1 + 2]
Ocena dobra
[1 + 2 + 3]
Ocena bardzo dobra [1 + 2 + 3 + 4]
Uczeń:
charakteryzuje rodzaje wód występujących w przyrodzie
podaje, na czym polega obieg wody w przyrodzie
podaje przykłady źródeł zanieczyszczenia wód
wymienia niektóre skutki zanieczyszczeń oraz sposoby walki z nimi
wymienia stany skupienia wody
określa, jaką wodę nazywa się wodą destylowaną
nazywa przemiany stanów skupienia wody
opisuje właściwości wody
zapisuje wzory sumaryczny i strukturalny cząsteczki wody
definiuje pojęcie dipol
identyfikuje cząsteczkę wody jako dipol
wyjaśnia podział substancji na dobrze rozpuszczalne, średnio rozpuszczalne oraz trudno rozpuszczalne w wodzie
−podaje przykłady substancji, które rozpuszczają się i nie rozpuszczają się w wodzie
wyjaśnia pojęcia: rozpuszczalnik i substancja rozpuszczana
projektuje doświadczenie dotyczące rozpuszczalności różnych substancji w wodzie
definiuje pojęcie rozpuszczalność
wymienia czynniki, które wpływają na rozpuszczalność substancji
określa, co to jest krzywa rozpuszczalności – odczytuje z wykresu rozpuszczalności rozpuszczalność danej substancji w podanej temperaturze
Uczeń:
opisuje budowę cząsteczki wody
wyjaśnia, co to jest cząsteczka polarna
wymienia właściwości wody zmieniające się pod wpływem zanieczyszczeń
planuje doświadczenie udowadniające, że woda: z sieci wodociągowej i naturalnie występująca w przyrodzie są mieszaninami
proponuje sposoby racjonalnego gospodarowania wodą
tłumaczy, na czym polegają procesy mieszania i rozpuszczania
określa, dla jakich substancji woda jest dobrym rozpuszczalnikiem
charakteryzuje substancje ze względu na ich rozpuszczalność w wodzie
planuje doświadczenia wykazujące wpływ różnych czynników na szybkość rozpuszczania substancji stałych w wodzie – porównuje rozpuszczalność różnych substancji w tej samej temperaturze
oblicza ilość substancji, którą można rozpuścić w określonej objętości wody w podanej temperaturze
podaje przykłady substancji, które rozpuszczają się w wodzie, tworząc roztwory właściwe
podaje przykłady substancji, które nie rozpuszczają się w wodzie, tworząc koloidy lub zawiesiny
wskazuje różnice między roztworem właściwym a zawiesiną
opisuje różnice między roztworami: rozcieńczonym, stężonym, nasyconym i nienasyconym
Uczeń:
wyjaśnia, na czym polega tworzenie wiązania kowalencyjnego spolaryzowanego w cząsteczce wody
wyjaśnia budowę polarną cząsteczki wody – określa właściwości wody wynikające z jej budowy polarnej
przewiduje zdolność różnych substancji do rozpuszczania się w wodzie
przedstawia za pomocą modeli proces rozpuszczania w wodzie substancji o budowie polarnej, np. chlorowodoru
podaje rozmiary cząstek substancji wprowadzonych do wody i znajdujących się w roztworze właściwym, koloidzie, zawiesinie
wykazuje doświadczalnie wpływ różnych czynników na szybkość rozpuszczania substancji stałej w wodzie
posługuje się wykresem rozpuszczalności
wykonuje obliczenia z wykorzystaniem wykresu rozpuszczalności
oblicza masę wody, znając masę roztworu i jego stężenie procentowe
prowadzi obliczenia z wykorzystaniem pojęcia gęstości
podaje sposoby zmniejszenia lub zwiększenia stężenia roztworu
oblicza stężenie procentowe roztworu powstałego przez zagęszczenie i rozcieńczenie
roztworu
oblicza stężenie procentowe roztworu nasyconego w danej temperaturze (z wykorzystaniem wykresu rozpuszczalności)
Uczeń:
proponuje doświadczenie udowadniające, że woda jest związkiem wodoru i tlenu
określa wpływ ciśnienia atmosferycznego na wartość temperatury wrzenia wody
porównuje rozpuszczalność w wodzie związków kowalencyjnych i jonowych – wykazuje doświadczalnie, czy roztwór jest nasycony, czy nienasycony
rozwiązuje z wykorzystaniem gęstości zadania rachunkowe dotyczące stężenia procentowego
oblicza rozpuszczalność substancji w danej temperaturze, znając stężenie procentowe jej roztworu nasyconego w tej temperaturze
oblicza stężenie roztworu powstałego po zmieszaniu roztworów tej samej substancji o różnych stężeniach
wymienia czynniki wpływające na szybkość rozpuszczania się substancji stałej w wodzie
definiuje pojęcia: roztwór właściwy, koloid i zawiesina
podaje przykłady substancji tworzących z wodą roztwór właściwy, zawiesinę, koloid
definiuje pojęcia: roztwór nasycony, roztwór nienasycony, roztwór stężony, roztwór rozcieńczony
definiuje pojęcie krystalizacja
podaje sposoby otrzymywania roztworu nienasyconego z nasyconego i odwrotnie
definiuje stężenie procentowe roztworu
podaje wzór opisujący stężenie procentowe roztworu
prowadzi proste obliczenia z wykorzystaniem pojęć: stężenie procentowe, masa substancji, masa rozpuszczalnika, masa roztworu
przekształca wzór na stężenie procentowe roztworu tak, aby obliczyć masę substancji rozpuszczonej lub masę roztworu
oblicza masę substancji rozpuszczonej lub masę roztworu, znając stężenie procentowe roztworu
wyjaśnia, jak sporządzić roztwór o określonym stężeniu procentowym, np. 100 g
20-procentowego roztworu soli kuchennej
–wymienia czynności prowadzące do sporządzenia określonej objętości roztworu o określonym stężeniu procentowym – sporządza roztwór o określonym stężeniu procentowym
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który opanował wszystkie treści z podstawy programowej oraz rozwiązuje zadania o wysokim stopniu trudności.
Dział 6. Tlenki i wodorotlenki
Ocena dopuszczająca
[1]
Ocena dostateczna [1 + 2]
Ocena dobra
[1 + 2 + 3]
Ocena bardzo dobra [1 + 2 + 3 + 4]
Uczeń:
definiuje pojęcie katalizator
definiuje pojęcie tlenek
podaje podział tlenków na tlenki metali i tlenki niemetali
zapisuje równania reakcji otrzymywania tlenków metali i tlenków niemetali
wymienia zasady BHP dotyczące pracy z zasadami
definiuje pojęcia wodorotlenek i zasada
odczytuje z tabeli rozpuszczalności, czy wodorotlenek jest rozpuszczalny w wodzie czy też nie
opisuje budowę wodorotlenków
zna wartościowość grupy wodorotlenowej
rozpoznaje wzory wodorotlenków
zapisuje wzory sumaryczne wodorotlenków: NaOH, KOH, Ca(OH)2, Al(OH)3, Cu(OH)2
opisuje właściwości oraz zastosowania wodorotlenków: sodu, potasu i wapnia – łączy nazwy zwyczajowe (wapno palone i wapno gaszone) z nazwami systematycznymi tych związków chemicznych
definiuje pojęcia: elektrolit, nieelektrolit
−definiuje pojęcia: dysocjacja elektrolityczna
(jonowa), wskaźnik
wymienia rodzaje odczynów roztworów – podaje barwy wskaźników w roztworze o podanym odczynie
wyjaśnia, na czym polega dysocjacja elektrolityczna (jonowa) zasad – zapisuje równania dysocjacji elektrolitycznej (jonowej) zasad (proste
Uczeń:
podaje sposoby otrzymywania tlenków
opisuje właściwości i zastosowania wybranych tlenków
podaje wzory i nazwy wodorotlenków
wymienia wspólne właściwości zasad i wyjaśnia, z czego one wynikają
wymienia dwie główne metody otrzymywania wodorotlenków
zapisuje równania reakcji otrzymywania wodorotlenku sodu, potasu i wapnia
wyjaśnia pojęcia woda wapienna, wapno palone i wapno gaszone
odczytuje proste równania dysocjacji elektrolitycznej (jonowej) zasad – definiuje pojęcie odczyn zasadowy
bada odczyn
zapisuje obserwacje do przeprowadzanych na lekcji doświadczeń
Uczeń:
wyjaśnia pojęcia wodorotlenek i zasada
wymienia przykłady wodorotlenków i zasad
wyjaśnia, dlaczego podczas pracy z zasadami należy zachować szczególną ostrożność
wymienia poznane tlenki metali, z których otrzymać zasady
zapisuje równania reakcji otrzymywania wybranego wodorotlenku
planuje doświadczenia, w których wyniku można otrzymać wodorotlenki sodu, potasu lub wapnia
planuje sposób otrzymywania wodorotlenków nierozpuszczalnych w wodzie
zapisuje i odczytuje równania dysocjacji elektrolitycznej (jonowej) zasad
określa odczyn roztworu zasadowego i uzasadnia to
opisuje doświadczenia przeprowadzane na lekcjach (schemat, obserwacje, wniosek) –opisuje zastosowania wskaźników – planuje doświadczenie, które umożliwi zbadanie odczynu produktów używanych
w życiu codziennym
Uczeń:
zapisuje wzór sumaryczny wodorotlenku dowolnego metalu
planuje doświadczenia, w których wyniku można otrzymać różne wodorotlenki, także praktycznie nierozpuszczalne w wodzie
zapisuje równania reakcji otrzymywania różnych wodorotlenków
identyfikuje wodorotlenki na podstawie podanych informacji
odczytuje równania reakcji chemicznych
przykłady)
−podaje nazwy jonów powstałych w wyniku dysocjacji elektrolitycznej (jonowej)
odróżnia zasady od innych substancji za pomocą wskaźników
rozróżnia pojęcia wodorotlenek i zasada
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który opanował wszystkie treści z podstawy programowej oraz rozwiązuje zadania o wysokim stopniu trudności.