Kubuś Puchatek zapadł w rozkoszny sen.
Oto płynął ……eką czystą jak kryształ, o wy……eźbionych b……egach, porośniętych wie……bami.
Od czasu do czasu mignęły mu wśród ……ędów traw – czerwone czapeczki ka……ełków.
Jako stra…… miejska i wiejska, pilnowały one po……ądku w p……yrodzie i dbały o bezpieczną
podró…… ……eczną.
Kubuś mógł spać spokojnie.
Ale có…… to?
Ró……any aromat?
Pociągnął nosem raz i drugi.
Ró……e!
Najprawdziwsze!
Otwo……ył prawe oko i uj……ał śliczną dziewczynkę z wstą……ką we włosach i ……ółtych pantofelkach
na nó……kach.
Coś zaświtało mu w głowie.
Gdzieś ju…… widział tę panienkę, czy nie w ksią……ce K……ysia?
Te…… płynęła na olb……ymim liściu, a potem ktoś ją chyba porwał i…
Nie, Kubuś nie nale……ał do uwa……nych czytelników.
Jego niedu……y rozumek ……adko ko……ystał z towarzystwa bohaterów literackich.
Wolał ……ywego Prosiaczka, Sowę P……emąd……ałą i ……artownisiów nie lada, czyli Królika i jego krewnych.
Któ…… więc to była ta p……eśliczna podró……niczka?
Ju…… wiem! – zak……yknął nagle.
To Calineczka!
Wie……yć mi się nie chce, ale „na kształt bukszpanu” (było to znane zawołanie Kubusia) – to ona!
I nie mylił się.
Calineczka o pszenicznych włosach p……yśniła się Puchatkowi, by nie czuł się samotnie wśród t……cin i wodorostów.
P……ecie…… serce miała wra……liwe jak mało kto, prawda?

                                                                    Uzupełnij tekst

Jaki ten kr......liczek mil......chny – zachwycał się dziad......nio.
Mil......chny i biel......chny – wt......rowała m...... bab......leńka.
A nosek jak ze sk......ry – dopowiedział K......b......ś P......chatek, trochę zazdrosny o te komplementy.
L......bił kr......liczka, często wsp......lnie zwiedzali ogr......d, podbierali mi......d z ......li dziad......nia, ale zachwyty star......szk......w b......dziły w nim niepok......j.
Odwr......cił się na pięcie i r......szył do pobliskiego lask.......
Nazbiera jag......d i grzyb......w, a potem ......lepi tyle pierog......w, że ho, ho.
Każdy będzie m......gł spr......bować, a p......źniej chwalić k......charza.
Wreszcie przypomną sobie ......kochanego K......b......sia, kt......ry ma f......terko wcale nie mniej miękkie
i p......szyste.
Miś szedł powol......tk...... i mr......czał jakąś nową mr......czankę o poczęst......nk...... dla przyjaci......ł.
Koło leśnicz......wki ......siadł, bo pocz......ł się zmęczony.
L......bił sł......chać odgłos......w las......: k......kania k......k......łki, śpiew...... ptak......w, poh......kiwania s......w, rytmicznego k......cia dzięcioła, posz......k......jącego kornik......w w pniach drzew.
St......k-st......k, k......-k......, k......-k......, ......hu-......hu …
Oczy P......chatka widzą coraz mniej, ......szy P......chatka słyszą coraz mniej.
J......ż nic nie widzą i nic nie słyszą.
Śpią.
Przeb......dzenie przyszło wraz z pierwszym ......derzeniem pior......na.
B......rza kr......tka i gwałtowna napędziła leni......szkowi tyle strach......, że zapomniał, po co t...... przyszedł.
Zerwał się na r......wne nogi i … po pierogach.