Szkoła Filialna w Pigży

DZIAŁALNOŚĆ SZKOŁY FILIALNEJ W PIGŻY

 

GENEZA

 

Szkoła Filialna w Pigży powstała w 1993 roku z inicjatywy wójta Gminy Łubianka p. mgr Jerzego Zająkały. Na jej terenie działało 5 oddziałów: oddział przedszkolny dla dzieci od 3 do 5 lat, oddział zerowy dla dzieci sześcioletnich oraz klasy I, II i III.

W związku z ilością oddziałów zatrudnionych było pięciu nauczycieli w pełnym wymiarze godzin oraz nauczyciel języka angielskiego w wymiarze 7 godzin tygodniowo.

 

BAZA DYDAKTYCZNA

 

       Placówka dysponowała czterema salami dydaktycznymi doskonale wyposażonymi w meble i sprzęt odpowiadający normom i potrzebom dzieci na danym etapie rozwoju psychoruchowego.

Główne pomieszczenia, w których odbywały się lekcje były bogato wyposażone w najnowsze pomoce dydaktyczne: na lekcjach j. polskiego, matematyki, środowiska społeczno-przyrodniczego nauczyciele stosując zasadę poglądowości wykorzystywali między innymi kolorowe plansze, obrazki magnetyczne, klocki logiczne, klocki obrazkowe oraz środki audiowizualne (telewizor kolorowy, wideo); lekcje muzyki odbywają się przy akompaniamencie pianina oraz różnorodnych instrumentów perkusyjnych.

       Po roku działalności szkoły zostały dodatkowo zaadaptowane dwa pomieszczenia piwniczne. Pierwsze zostało przeznaczone na salę działań artystycznych. Drugie służyło jako  mini sala gimnastyczna wyposażona w miękką wykładzinę dywanową, drabinki, materace, ławki gimnastyczne oraz adekwatny do wieku uczniów tzw. dobry sprzęt sportowy. Przy sprzyjającej aurze zajęcia wychowania fizycznego odbywały się na przyległym terenie szkolnym, który był ogrodzony i wyposażony w przyrządy do rekreacji na świeżym powietrzu. Dzieci przedszkolne oraz dzieci z klasy „0” korzystały w czasie zabaw z różnorodnych klocków pobudzających wyobraźnię przestrzenną oraz zabawek zgodnych z ich zainteresowaniami- do wyboru miały samochody, lalki, wózki, maskotki pluszowe itp.

       Opiekunowie wymienionych grup wiekowych szczególnie dbali o wystrój swojej sali za pomocą samodzielnie przygotowanych pomocy dydaktycznych. Poprawiało to estetykę klas i wzmacniało walory edukacyjne oraz wprowadzało swoisty nastrój zharmonizowany np.: z porą roku lub okolicznościowymi świętami. Wystrój naszej szkoły zdobył wiele pochlebnych ocen i opinii wśród wizytatorów KoiW, metodyków nauczania i rodziców uczniów.

Szkoła posiadała również bardzo dobrze wyposażone zaplecze kuchenne. Pracownicy stołówki codziennie przygotowywali śniadanie dla przedszkolaków, herbatę do drugiego śniadania dzieci szkolnych oraz obiady jednodaniowe dla wszystkich chętnych. Łącznie wydawane były 42 obiady, z czego 16 obiadów było finansowanych przez Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Łubiance dla dzieci z rodzin najuboższych.

         Każde dziecko uczęszczające do Szkoły Filialnej w Pigży otrzymywało codziennie ciepłą herbatę do śniadania i miała możliwość spożywania obiadów- nawet bezpłatnie  w uzasadnionych przypadkach.

Dzieci szkolne spożywały posiłki w holu głównym, gdzie zgromadzone stoliki i krzesełka na czas przerw śniadaniowej i obiadowej stanowiły stołówkę, a w pozostałym czasie spełniały rolę czytelni i świetlicy.

        Na terenie szkoły działała biblioteka, która z roku na rok wzbogacała swój księgozbiór,  dysponowała 332 egzemplarzami książek, które są własnością szkoły, a czytelnicy mieli jeszcze do wyboru 50 woluminów sprowadzanych z Gminnej Biblioteki w Łubiance.

       Chlubą naszej szkolnej biblioteki był księgozbiór najnowszych propozycji popularnonaukowych i metodycznych. Uczniowie mieli nieograniczony dostęp do czasopism dziecięcych, które były eksponowane w holu szkolnym, co urozmaicało dzieciom czas wolny i pobudzało  zainteresowania czytelnicze.

 

KADRA PEDAGOGICZNA

 

       Grono pedagogiczne, w pierwszym roku pracy Szkoły nie było dostatecznie przygotowane do pracy w nauczaniu początkowym. Przypomnę, że na pięciu nauczycieli pełnozatrudnionych był tylko jeden magister nauczania początkowego, jedna absolwentka Studium Nauczycielskiego o kierunku nauczanie początkowe, ale z zerowym stażem pracy oraz trzy absolwentki SN o kierunku wychowanie przedszkolne z długoletnim stażem pracy w przedszkolu. Jednak wszyscy nauczyciele bez wahania podjęli trud podnoszenia kwalifikacji kładąc go na szalę obok obowiązków rodzinnych i trudnej sytuacji materialnej. Na uwagę zasługuje również fakt, że dwie panie studiujące na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Warszawie, w trosce o swoich podopiecznych i pracę szkoły, nigdy nie skorzystały z prawa do urlopu szkoleniowego. Pozostałe panie studiując w Zielonej Górze korzystały tylko z urlopów na czas zjazdów. Przez cztery lata żadna z nauczycielek zatrudnionych w Szkole Filialnej w Pigży nie dostarczyła zwolnienia lekarskiego z tytułu opieki nad dzieckiem.

         W roku szkolnym 1996/1997 trzy nauczycielki zakończyły wybraną formę dokształcania: jedna pani z tytułem magistra nauczania początkowego, dwie panie uzyskały już w lutym tytuł licencjata pedagogiki wczesnoszkolnej (wykształcenie wyższe zawodowe). W następnym roku szkoła wzbogaci się o następnego magistra nauczania początkowego.

         Reasumując, w roku szkolnym 1997/98 wszyscy nauczyciele uczący w Szkole Filialnej w Pigży legitymowali się  wykształceniem wyższym pedagogicznym o kierunku nauczanie początkowe. Fakt, iż wszystkie panie jednocześnie podjęły studia, nie rzutował na pracę szkoły, a też nie zaburzył rytmiczności i systematyczności procesu nauczania. Przeciwnie, sytuacja ta mobilizowała do twórczego wysiłku i stworzyła pożądany nastrój wytężonej pracy. Czas ten był również doskonałą próbą i okazją do pozytywnej oceny lojalności i rzetelności kadry pedagogicznej Szkoły w Pigży.

 

REALIZACJA ZAJĘĆ OBOWIĄZKOWYCH

 

          Zajęcia obowiązkowe przewidziane i zatwierdzone w Organizacji Pracy Szkoły były realizowane zgodnie z zasadami higieny percepcji umysłu dziecka w wieku wczesnoszkolnym. Tak zwane przedmioty wiodące (j. polski, matematyka, środowisko społeczno-przyrodnicze) wyznaczają tematykę zajęć artystycznych – stosowana była korelację międzyprzedmiotowa. Lekcje wychowania fizycznego miały cele ogólnorozwojowe.

             Do osiągnięć szkoły niewątpliwie można zaliczyć nauczanie języka angielskiego w klasach I-III. Lekcje te były finansowane z funduszu Gminy Łubianka. Dzięki temu rodzice naszych uczniów utwierdzili się w przekonaniu, że szkoła wszechstronnie rozwija dzieci i pozytywnie wyróżnia się wśród innych szkół tego typu. Muszę dodać, że pozyskanie nauczyciela, który obok uprawnień do nauczania    j. angielskiego posiadał również najlepsze przygotowanie  do nauczania klas młodszych jest swoistym ewenementem, o czym przekonali się dyrektorzy szkół podstawowych nie tylko wiejskich.

            Lekcje j. angielskiego były ulubionymi zajęciami uczniów. Nauczyciel uczył poprzez zabawę i piosenkę w oparciu o podręcznik i ćwiczenia Get Ready ! Felicity Hopkins wydawnictwa Oxford University Press.  Efekty nauczania języków obcych w tak młodym wieku są bardzo duże, o czym można było  się przekonać nie tylko śledząc publikacje naukowe, ale również obserwując naszych uczniów.

 

ZAJĘCIA DODATKOWE

 

          Z racji na niewielkie oddziały (klasa II- 6 uczniów, klasa III- 9 uczniów) zajęcia wychowania fizycznego i przedmioty artystyczne w tych klasach były łączone. Dbając jednak o rozwój dzieci uzdolnionych artystycznie, co tydzień odbywały się dwugodzinne zajęcia koła plastycznego. Podczas spotkań kształtowana była własna postawa twórczą, wrażliwość na barwę i formę, zdolności manualne; rozwijana była wyobraźnia i myślenie plastyczne oraz wyobraźnia estetyczna. O atrakcyjności i potrzebie zajęć świadczyła bardzo wysoka frekwencja i efekty działań twórczych, które były  eksponowane w holu szkolnym.

 

        Do zajęć dodatkowych należała również gimnastyka kompensacyjno-korekcyjna dla uczniów wytypowanych przez p. dr Elżbietę Wasilewską. Zajęcia miały na celu:

-         skorygowanie istniejących zaburzeń statyki ciała i doprowadzenie jej, o ile jest to możliwe, do stanu prawidłowego

-         niedopuszczenie do powstawania wad postawy ciała, gdy zaistniały warunki sprzyjające ich powstawaniu

-         doprowadzenie sprawności fizycznej dziecka do stanu uznanego za prawidłowy.

Do prowadzenia zajęć GKK wymagane były odpowiednie warunki i przeszkolony instruktor. Zapotrzebowanie na tego typu zajęcia było coraz większe, dlatego możliwość zaspokojenia tej potrzeby dzieci uważam za atut naszej placówki.

 

PRACA WYCHOWAWCZA SZKOŁY

 

         Nasza szkoła propaguje wszechstronny rozwój emocjonalno-intelektualny dzieci. Kształci uczniów poprzez bezpośrednie uczestnictwo w spektaklach Baja Pomorskiego, udział w seansach Planetarium Toruńskiego, wyjazdy na zajęcia artystyczne do Pałacu Twórczości Dziecięcej w Skłudzewie. W miesiącu czerwcu dzieci wyjeżdżają na wycieczki krajoznawcze. Zwiedziły zabytki i najatrakcyjniejsze miejsca Torunia, bawiły się w „wesołym miasteczku” w Myślęcinku, zwiedziły Biskupin, Wenecję, Żnin.

         Szkoła realizowała program wychowania ekologicznego. Uczniowie zawsze dobrowolnie uczestniczyli w akcji Sprzątania Ziemi oraz obchodach światowego dnia Ziemi.

Z problematyką zagrożenia ekologicznego najczęściej obcowały na lekcjach j. polskiego i środowiska społeczno-przyrodniczego. Duży nacisk kładziono  również na wychowanie komunikacyjne i prozdrowotne.

       Wychowanie komunikacyjne miało na celu wpojenie dzieciom zasad świadomego uczestnictwa w ruchu drogowym. Wychowanie prozdrowotne to przede wszystkim zagadnienia higieny osobistej, profilaktyki stomatologicznej i uwrażliwienie na niebezpieczeństwo nałogów.

       W ramach rozwijania samorządności uczniów na terenie szkoły działały samorządy klasowe i samorząd szkolny. Jednym z zadań Samorządu było propagowanie Praw Dziecka zawartych w Konwencji Genewskiej oraz analiza Kodeksu Ucznia i Regulaminu Szkoły. Samorząd aktywnie uczestniczył w życiu szkoły urozmaicając życie kulturalne. Do ważnych zadań Samorządu, w myśl art. 6a ust.5 Karty Nauczyciela, należy również opiniowanie pracy nauczyciela.

 

WSPÓŁPRACA Z RODZICAMI I ŚRODOWISKIEM

 

         W ramach pracy wychowawczej organizowane były dla rodziców, obok obowiązkowych zebrań dotyczących nauki i zachowania uczniów, spotkania okolicznościowe np. Uroczystość Pasowania Pierwszoklasistów, Dzień Matki. Tradycją były występy naszych podopiecznych w Domu Pomocy społecznej w Pigży. Mali artyści prezentowali program poetycko-muzyczny i obdarowywali pensjonariuszy upominkami wykonanymi na zajęciach plastyczno-technicznych. Dyrekcja tutejszego Domu Pomocy społecznej zawsze pamiętała o naszych wychowankach w Dniu Dziecka przygotowując im słodkie niespodzianki. Doskonale układała się również współpraca szkoły z Sołectwem Pigża i Klubem Sportowym „Sparta”.

      Co roku sołectwo wspomagało finansowo szkołę. Klub sportowy „Sparta” ze środków uzyskanych na dyskotekach dochodowych zakupił na rzecz szkoły radiomagnetofon stereo, aparat telefoniczny i czajnik bezprzewodowy. W zamian szkoła udostępniała pomieszczenia na organizowanie imprez kulturalnych. Pragniemy wspólnie stworzyć palcówkę, z której w ramach możliwości będzie korzystać cała społeczność wsi Pigża i Leszcz; szkołę, która propaguje kulturalne i mądre spędzanie wolnego czasu.

 

 OSIĄGNIĘCIA UCZNIÓW

 

       Trudno było szkołom filialnym wykazać się osiągnięciami dydaktycznymi, gdyż na tym szczeblu nauki nie organizowało się olimpiad przedmiotowych. Jedynie konkursy międzyszkolne, choć w dość wąskim zakresie (recytatorskim, ortograficznym), umożliwiały porównanie osiągnięć uczniów klas młodszych.

       W roku szkolnym 1994/95 uczniowie naszej placówki brali udział w Konkursie Recytatorskim organizowanym przez SP w Łubiance. Na 50 uczestników zdobyliśmy III i IV miejsce oraz wyróżnienie. Dwa lata z rzędu braliśmy również udział w gminnym Konkursie Ortograficznym organizowanym przez SP w Warszewicach, gdzie, co roku nasze uczennice zdobywały II miejsce w kategorii klas III i IV. W roku szkolnym 1996/97 nasza uczennica kl. III zdobyła I miejsce pokonując uczniów z klas III i IV z całej gminy Łubianka.

       Na pewno utrzymywanie małych szkół bardzo obciąża budżety gmin. Jednak korzyści, jakie mieli uczniowie uczęszczający do naszej placówki są nieporównywalne ze szkołami ośmioklasowymi. Praca dydaktyczno-wychowawcza w małych zespołach była bardziej efektywna. Dzieci w szkole czuły się bezpiecznie. Małe szkoły są mniej stresogenne, mniej hałaśliwe, uczniowie nie są anonimowi. Wymienione czynniki determinują pracę szkoły i wpływają na jej ogólny obraz.

                                                               

 

                                     Opracowała:

                                                Małgorzata Cieślik

                                                                             Kierownik Szkoły Filialnej w Pigży

                                                                              w latach 1993-1999